Lisan-ı Hal – Timur ÜZEL
LİSAN-I HAL I Kıstırılmış evlerin çıkmaza çevirdiği şehrin sokaklarındayım. Dilimde son sözünü bir yetime bağışlayan kısır bir anne… Göğsündeki evlat şefkatiyle duruyor karşımda. Aldım avuçlarını, koydum yüzüme.. “Dillendiremediğin kadar “dedim; yalnızım… Gecelerden muzdarip bir ömür duruyor çatlamaya bir ses arayan…