0
0
ÇOCUK KALBİM
Bir çocuk sesi geliyor kulağıma
Tam da şu zamanlardan
Kendi bile şaşırıyor suskunluğuna
Ağlamaya alışan çocuk, susuyor
Kendini ne ağlayarak ne susarak ifade ediyor
Mutsuz bir aile içinde çocukluğunu unutuyor
Belki babası belki annesi belki de ikisi tarafından sevilmiyor
Bir zamanlar edinilen duanın kabulü olan bu meleğin
Şimdi yüzüne bakılmıyor
İnsanın istediği zaman mı önemli, neden istediği mi?
Yoksa insan, öylesine mi istiyor bir şeyleri?
O çocuk, bir şey anlatıyor şimdi
Yavaş yavaş, düşe kalka büyümek istiyor
Olgunlaşmak istemiyor da zamanında büyümek istiyor.
Kendi içimizdeki çocuğun acılarını susturduk
Peki ya hâlâ çocukların, o çocukluğunu içinde saklayıp büyümesine ne yapacağız?
Susacak mıyız?
Esra Tanışman
